HATIN ANAM

Akşam Sanat Okulu'nda okuduktan sonra iğne ve ipliğin aşkını işledi nakış nakış kumaşlara. Bu bazen kıyafet oldu erkeğe ve kadına, bazen de çeyiz oldu geline ve damada. En çokta sevgisini, vefasını, fedakârlığını, mücadelesini işledi Tarsus sokaklarına. Her kesimden insanın sevgisini kazanarak 'Hala' oldu Tarsus Halkı'na.

Ne vefalı, ne dost insandı annem Şehriban Hala. Kapısına gelenlerin haliyle hallenip, acısında ağlayıp, mutluluğunda gülerdi. Paylaşma ve dayanışma ruhu ile hareket ederek düğünü, cenazesi, hastası olanlara tencere tencere yemek yapıp ikram ederdi. Okumayı çok sevmesinden olsa gerek öğrencilere ayrı bir değer verirdi. Akraba, arkadaş, dost, komşu ziyaretlerini çok önemserdi. Kendi elleriyle hazırladığı hediyeleri vermeyi severdi.

Abim Ali Erköse'yi kaybettikten sonra evlat acısının verdiği üzüntüyle 30 yıldır birçok hastalıkla mücadele etti. Tüm hastalıklarına rağmen evlatları ve yaşadığı topluma karşı sorumluluk bilinciyle ömrünü vakfetti. Ömrünün son deminde iyilik biçmek için hayatının her anına iyilik ekti.

Hasta yatağında yatarken gördüğü halisülasyonlarda dahi dikiş dikti, yemek yaptı, güvercinlere yem attı, hayali gördüğü misafirlere ikramlar hazırlattı. En çok da rahmetli Ali abimle konuştu. Bol bol tevhid hatmi yaptı. Hasta yatağındaki anneme baktıkça anladım ki insan gençliğinde ve sağlığında nelerle meşgulse yaşlılığında ve hasta yatağında da onunla meşgul oluyor.

Ben, ablam, Murat abim ve babam 24 saati 4'e bölerek saatimiz geldiğinde sırayla annem ile ilgilendik. Ona, en güzel şekilde bakmanın duası ve gayretinde olduk. Bir gün annemin bakımını abimden devralacağım sırada annem abimi yanına çağırdı ve dedi ki, "Oğlum ben öldüğümde beni gömerlerken şu dörtlüğü oku:

Bütün ekmek bölüştüğüm, 

Tatlı tatlı konuştuğum, 

Hatın anam uğurlar ola, 

Kabrin nurlarla dola." 

Annemin okuduğu bu dörtlük sonrasında gözyaşlarımız duygularımızla birlikte yüreğimize aktı damla damla...

Annemi sevgiyle, dualarla, gözyaşlarıyla ve son anlarında abime emanet ettiği dörtlükle uğurladık sonsuzluklar alemine... Abim, annemin kendisine emanet ettiği dörtlüğün verdiği ilhamla duygularını dizelere aktardı. Ben de bu dizeleri sizlerle paylaşmak istedim.

ANNEME AĞIT

Annem bir insan idi

Bende bir insanoğlu

Alemde nurdan idi

Ben de onun çocuğu

Şefkat kanatlarıyla

Sarılıp sarmaladı

Sımsıcak bakışıyla 

Bana cennet yolladı

Ömrünce hep didindi

Kulları sevindirip

Allah’ı Rab edindi

Hakk’a selam gönderip

Rahmet kapılarını

Tebessümüyle açtı

Meleğin kollarını 

Mutluluk yurdu yaptı

Aleme sığmaz oldu

Dünyayı değiştirip

Cennette melek oldu

Rahmana güller derip

Bütün ekmek bölüştüğüm

Tatlı tatlı konuştuğum

Hatın anam uğurlar ola

Kabrin nurlarla dola

Mekanın cennet olsun

AMİN!..

ŞİİR: Öğretmen Murat ERKÖSE

Tarsus'un Şehriban Hala'sı kıymetli annemiz için El-Fatiha...

Emine KUREN 

http://gullnamee.blogspot.com.tr

Yazılarımın izinsiz ya da kaynak belirtilip link verilmeksizin kopyalanması, yayınlanması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu'na göre suçtur...