KIYMATLILAR GÜNÜ

Nerde bir bisiklet görsem ilk babam gelir aklıma... Gözlerinden yaş süzülsede dudağından tebessüm çakan insandır tüm acılara... Dede olmuştur her dönemin yiyecek ve oyuncakları ile sevindirdiği tüm çocuklara... Yardımseverliği, misafirperverliği, cömertliği, eşine, evlatlarına, komşularına, arkadaşlarına tabiri caizse tüm insanlara karşı sergilediği örnek ve sevecen kişiliği, başındaki kasketi ve bisikletleri ile tanındı toplumda...

Tarsus'taki Tahtalı Cami'yi yaptıran ve aynı camide kitabesi bulunan, tarih kitaplarında da adı geçen Hacı Mehmet Köse'nin torunu olan babam dedesinin hayır ve bereket kokan kişiliğini fazlasıyla taşımaktadır. Her yaşadığı ve yaşattığı ile her kesimden insanın sevgisini kazanmış, hayatı birbirinden güzel yaşam hikayeleri ile dolu bir insandır.

Doktorların masada kalır ya da bitkisel hayat yaşayabilir dedikleri babamda 1998 yılında geçirdiği beyin ameliyatından sonra yüksek derecedeki yaşam enerjisinin verdiği güç ile sadece bir miktar sinir kontrolsüzlüğü oluştu. Bu rahatsızlığına rağmen kişiliğinden hiçbir şey kaybetmeyen babamın sinir kontrolünü yapamadığı anlar matraklıklarla dolu... Eve gelen misafirler ikram edilenleri yemeyince üzülen babam o ikramları yedirinceye kadar misafirin yanından ayrılmaz. Gelen misafir bir ikramı beğendiyse bir sonraki gelen misafirin beğeneceği ikrama kadar üç evladına ve kendi evine misafirin beğendiği o ikramdan kilo kilo alır. Enson babamın evinde evlatlarına verdiği yemek davetinde yanlışlıkla ağzımdan kaçırıp ciğerin çok güzel olduğunu söylediğim günden bugüne ailece ciğerlerle bayağı bir hemhal olduk.

Emekli olmasına ve ilerleyen yaşına rağmen kendisine ait iş yerinde çalışmaya devam ediyor. O'nun evde kaldığı tek gün var. O da 2007 yılına kadar belirli zaman aralıklarında sokağa çıkma yasağı konularak yapılan nüfus sayım günüdür. Ameliyat olduğu dönemlerde de hastanede ve evde tutmak adına tüm hastane personeli ve ev halkı ile birlikte çok büyük mücadeleler verdik. Bu süreçte iki kez serumu ve sondasıyla hastaneden iş yerine kaçmışlığı vardır. Hastenedeki tedavi süreci bittiği gün hastane kapısında ettiği şükür duası güvenlik görevlileri başta olmak üzere herkesi ağlatmıştır.

Milli, dini, özel gün ve gecelerde eşine, evlatlarına, torunlarına, sevdiklerine hediyelerle jest yapmayı çok sever. Aynı şekilde hatırlanmaktan çok büyük mutluluk duyar. Bir defasında iş yerinde haberleri izlerken 14 Şubat'la ilgili haberi görünce yerinden fırlayıp iş yerini dahi kapatmadan anneme hediye almaya çıkmış. Ancak yaptığı panik ve telaşla nereye gideceğini bilemeyince aynı cadde üzerinde bulunan marketten çeşitli şekillerden oluşan makarna paketi yaptırmış. Bu makarna paketini bir gül ile getirip anneme verdi. Annemin o gün arkadaşları gelmişti eve... Babamın anneme bu jesti karşısında orada bulunan kadınlar hem alkışladılar hem de latifeyle "saçımızı yolasımız geldi, bize böyle jest yapan yok" dediler.

Hayatının her karesi farklı bir güzellikte olan babam her ne kadar milli, dini, özel gün ve geceleri unutmasada O'nun için yılın 365 günü özeldir. Ve O'na göre tüm günlerin tek bir adı vardır. 'Kıymatlılar Günü...' Birine hediye verirken ya da bir günü kutlarken "Kıymatlılar Günün kutlu olsun" der. Eşine, evlatlarına, torunlarına ve tüm sevdiklerine çok değer verdiği için bu ifadeyi kullanır.

Bugün 'Babalar Günü...' Babamın ifadesiyle evine, eşine, çocuklarına ve yaşadığı topluma kıymet verenlerin günü... Sadece bir gün değil bir ömür boyu sevgi, saygı ve dua ile anacağım başta babam olmak üzere tüm babalarımızın her günü kutlu olsun. Evlat duygusunu yaşayamamış her yürek bizlerin manevi babasıdır. Onların da gününü ayrıca kutluyorum. Babasını kaybetmiş kardeşlerime sabır diliyor vefat etmiş tüm babalarımıza rahmet diliyorum. Tüm kıymetlilerimizin 'Kıymatlılar Günü' kutlu olsun... Vesselâm...

Emine KUREN

http://gullnamee.blogspot.com.tr

Yazılarımın izinsiz ya da kaynak belirtilip link verilmeksizin kopyalanması, yayınlanması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu'na göre suçtur...