TOPRAĞA GÖZ YAŞIN DÜŞTÜ

Sivil toplumculuk hayatımda her kesimden insanla tanışma fırsatım oldu. Farklı kültür ve karekterdeki bu insanlarla geçirdiğim her bir zaman diliminden hayata dair dersler aldım. Aldığım bu hayat dersleri güçlü bir kimliğe ulaşmamdaki dayanaklarım oldu.

Sivil toplum kuruluşlarında yaptığımız çalışmalarda tanıdığım, bir evlat, bir kardeş, bir eş, bir baba ve bir arkadaş olarak duruşuyla, karekteriyle, yaşantısıyla ve icra ettiği mesleği ile bana örnek olan ve kendisinden hayata dair en çok ders aldığım bir isimdir Tolunay Duman...

Yaşlı ve hasta ziyaretleri çok önemsediğim, beni mutlu ve huzurlu eden bir konu... Bu mutluluğa ve huzura nail olmak adına rahmetli Şenel Duman teyzemizi ziyaret etmiştim. Bu ziyaretin her bir salisesi kayda değerdi. Ziyarette annesi için çırpınan evladı ve eşinin baş ucunda onunla yaşadığı anıları sevgiyle anlatan bir eşi, her şeyden öte hasta yatağında etrafına tebessüm eden, dua eden rahmetli Şenel teyzeyi görmek beni çok etkiledi. Hiç unutamadığım ise Tolunay abimin adı geçtiğinde Şenel teyzemizin gözlerinin ışıldaması ve başını sağa sola hareket ettirerek O'nu sormasıydı.

Evladının adı geçtiğinde bir annenin gözleri neden ışıldar ki?.. Neden heyecanlanır, neden bu heyecanını hareketlerine yansıtır ki?..  Bu sorular gerçekleştirdiğim ziyaretten sonra bir anne, bir evlat olarak aklıma takıldı.

Şenel teyzemiz Hakk'a yürüyerek dünya hayatına veda etti. O'nu dualarla Rahman'ın şefkatli kollarında sonsuzluklar alemine yolcu ettik. Cenaze töreninde Tolunay abimin göz yaşları ve annesi için söylediği sözler beni derinden etkiledi. "Ben kime yemek yedireceğim, kime sarılacağım anacığım!..."

Ziyarette kafama takılan sorular cenazede yanıt buldu. Tolunay abim onca iş yoğunluğuna rağmen hergün annesini ziyaret eder, annesine elleriyle yemeğini yedirir, annesinin kişisel bakımını yaparmış. Aralarında kuvvetli bir iletişim ve sevgi varmış.

Çamalan mezarlığında, defin işlemi sırasında yanağından süzülen göz yaşları damla damla toprağa düşerken bize çok güzel bir hayat dersi verdin abim... Bizleri büyük bir emekle dünyaya getiren anne-babalarımıza karşı sorumluluklarımızı hatırlattın. Bizlere muhteşem bir mesaj sundun evlat kimliğinle; "bir evlat anne-babasının gözündeki hüzün olursa toplumda huzursuzluk, bir evlat anne-babasının gözlerinden ışıldayan aydınlığı olursa toplumda huzurlu olur."

Tüm hayatı kitaplaştırılması gereken bir isim Tolunay abim... Bu yazımda evlat kimliğine kısaca değindiğim abimi yürekten tebrik ediyorum. Anne-babalarınızın mutluluk sebebi, gözlerindeki ışıltı, adınız geçtiğinde sevgiyle andığı, heyecanlandığı evlatları olmanız temennisiyle...
Hoşça kalın...

Emine KUREN

http://gullnamee.blogspot.com.tr

Yazılarımın izinsiz ya da kaynak belirtilip link verilmeksizin kopyalanması, yayınlanması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu'na göre suçtur...